Iedereen gebruikt ze zonder erbij na te denken: verkleinwoorden. We zeggen 'huisje', 'boekje' of 'hondje' zonder moeite, en vrijwel elk zelfstandig naamwoord kan zo’n vriendelijke, kleine vorm krijgen. Maar waarom bestaat er geen tegenovergestelde variant, een zogenoemd 'vergrootwoord'? 'Maar we lenen ze wel uit andere talen', zegt Jochemsen bij de Taalstaat.